Soms zijn er scherpe bochten

Corrie Zichtenburgh is de hoofdpersoon in dit verhaal. Naast haar vinden Albert, Udo, Maaike, Victor, Ine, Marian, Onno, Koos met zijn neefjes, Charle, Carla, Yvonne, Koenen en Dirry hun plekje in het verhaal van de 'vrije val en de gevangene'. In het diepst van haar gedachten, kan de maker iedereen zijn. Dit verhaal van een aantal Leidenaren in het Hier en Nu van toen beweegt zich over een bijna onnavolgbaar pad langs een pandemie, verdriet, maar ook vreugde en het afscheid, dromen en duister, ouderdom, vrijheid en jeugd naar macht en ommekeer.

Soms is dat pad makkelijk te volgen en vrij logisch.
Soms zijn er scherpe bochten.

En soms is de richting verhuld door dromen en illusies. Verdwaald zijn is niet leuk. Het heden daagt ons uit om te stoppen met de acceptatie van de wereld zoals wij die kennen; het confronteert ons met het innerlijke monster en vindt kracht om dat te veroveren en tot vriend te maken.

Tongstrelend

Wederom pardon

Zomerslaap

Sporen in de Koude Lucht

Een teken van leven