DE GANG NAAR HET PARADIJS

DE STROOM

ongestoord
door wat niet hoort,
kiest de stroom haar pad,
zacht kabbelend naar zee
voor morgen
schijn veilig verborgen
schuilt haar bron in het heden,
verleden verwordt

We hebben de Versnelling gehad, daarna de Vertraging en nu zitten we midden in de treurige, doch beloftevolle eerste fase van onze gang naar het Paradijs. Dat zou je niet zeggen, dat zou je helemaal niet zeggen na alles wat er in betrekkelijk korte tijd aan ons is gebeurd. Voor sommigen drong het van de ene op de andere dag door, voor anderen was er de reeds eerder verwachtte

LOCKDOWN
om het ongrijpbare kwaad te keren.
Waarin we/ze het soms allemaal beter wisten en weten dan de rest nu we/ze wereldwijd zijn getroffen door een nog onbegrepen virus.
En nog steeds weten we/ze van niks.
Het is deze onzekerheid, die ons allemaal een beetje gek maakt.
We verliezen ons in het angstige Hier en Nu, waarin we soms niet eens weten welke dag het was en is

TEGEN BETER WETEN IN
We gaan met die banaan en komen aan waar de ander juist vertrok met de goede zin van het beter te weten dan wie dan ook.
Maar helaas, de oplossingen van het beter weten, zijn allemaal en steeds weer de volgende dag liever vergeten.
Deskundigen rijzen en dalen in snel tempo. Of moet ik zeggen: exkundigen? Wat gisteren gold als waar en logisch, is vandaag weer vergeten en blijft liever onbesproken

We schamen ons en huppelen slalommend naar de volgende oplossing.
Gehuld in de waan van de dag, die spreekt over rekbaar steunend ondergoed van Victoria's Secrets en weerbaarheidtrainingen in deze onbestendige tijd, vluchten we massaal naar Ispahan. Waar de stilte huist, die alleen wordt onderbroken door vogelgejubel en vakantieijsjes voor de getroffen gezinnen, bejaarden en sekswerkers in dit nieuwe Normaal

Volkomen in paniek en zo onbewust als maar kan, klampen we ons vast aan de meter, de anderhalve meter en het mondkapje.
Groen en geel en oranje en rood worden onze gebieden verkleurd tot oorden waar het beter van wel en beter van niet toeven is.
Manisch zijn we

Manisch en depressief als meestal de volgende dag al blijkt, dat ook dit of dat 'De oplossing' weer niet bracht. Hier een uitbraak, vijftig kilometer verder weer een uitbraak, dood en verderf c.q. kommer en kwel op de hele Aarde.
Het houdt maar niet op

Iets meer dan een half jaar zitten we nu in dit Voorgeborchte, en het lijkt wel een eeuw, want zelfs de tijd ontsnapt aan onze behoeftige vingers.
We snakken naar de eenduidige oplossing. Ja, we snakken. We snakken naar lucht en luchtigheid. "Voorzichtig", hoor je iedereen geluidloos roepen, "Kom niet dichter bij me."

Maar ook: "Ik mis je zo."

Huidhonger is één van de kwalen in deze contactgestoorde tijd.
De knuffel heeft plaatsgemaakt voor de handkus in de verdachte lucht. De handdruk verwerd razendsnel tot elleboogstoot en sommigen in het Westen wagen zich zelfs aan Namasté

Om de betekenis van dit woord te duiden, deed ik als Dot, een personage uit de geliefde 35 jaar oude Engelse televisieserie Eastenders, die de betekenis van iets achterhaalde door deze handeling: "DO THE GOOGLE"

De Google doe je op het Internet. Door intimi Tinternet genaamd. Te bespotten en tegelijk onmisbaar, deze informatie voor de leek, want wie van ons is nu geen leek? Eerlijk zeggen

Je betuigt op deze manier respect voor elkaar. Normen en waarden zijn hierbij heel erg belangrijk. Wederzijdse acceptatie en waardering speelt een grote rol

Eigenlijk wil je met deze groet het volgende tegen de ander zeggen:
“Het mooie, waardevolle deel (mijn diepste ziel) in mij, groet het mooie, waardevolle deel (jouw ziel) in jou.”

Maar van respect is geen sprake in deze (nog steeds) blinde en haastige postmoderne wereld

Wél van de nostalgische hang naar het oude Normaal, waarin de lucht ernstig vervuild was en men dooddrukken verwarde met gezonde groei.
Even had het er op geleken, dat de heersende wereldorde zijn lesje had geleerd.
In de dagen van het tijdloze zombiebestaan (hier in Nederland was dat ergens in mei 2020) viel het een ieder wel heel erg op hoe blauw de lucht was, hoe de buurtvogels kwinkeleerden en hoe vrede in menig hart leek neer te dalen nu de gebruikelijk burn-out had plaatsgemaakt voor de zorgen om welk boek te lezen vandaag en wat vanavond te zien op Netflix

Ja, even leek het er echt op, dat de klus bijna was geklaard en we in het voorportaal van het oneindige Hier en Nu stonden

Maar nee

Teleurgesteld moet ik constateren, dat alles eigenlijk hetzelfde, of zelfs slechter is dan voorheen

Om de Paradijselijke levensomstandigheid voor ieder wezen op deze Aarde te bereiken, zullen we toch echt de machtsverhoudingen moeten herdefiniëren.
En dit betekent de drie V's en de drie B's voor elke aardbewoner realiseren

VEILIGHEID.
Veiligheid betekent, dat elke vijand bekend is, en kan worden vermeden, dan wel op pacifistische manier geëlimineerd, dan wel vervangen door iets weldadigs of in ieder geval ongevaarlijks

Natuurlijk, natuurlijk. Voor zover wij tenminste zeker weten dát het ongevaarlijk is. Twijfel blijft altijd bestaan in de harten. Met de kennis van morgen kan er weer een nu nog onbekend gevaar aan het licht komen. Iedere dag weten we meer, iedere dag weten we beter. Iedere dag staat er wel weer minstens een tot een honderdtal op met een oplossing

Wij aardbewoners zijn zo knap

Allemaal zijn we experts in het leren kennen van de vijand. Met schade en schande hebben we er kennis mee moeten maken. En diegenen, die het geluk mochten smaken om geen kennis te hebben gemaakt met deze vijand, kunnen er voor gewaarschuwd worden en de plekken vermijden waar hij zich ophoudt. Makkelijk toch?

Dus - ten eerste zullen we allemaal moeten weten in welk van de veiligheidscategorieën onze vijand zicht ophoudt

Voor het gemak deel ik onze vijand op in maar drie categorieën, te weten: 1. Binnen. 2. Buiten. 3. Imaginair

Van binnen en van buiten heeft menigeen de vijanden van frisse lucht, lijf en leden best al leren kennen, al doet hij of zij nog zo zijn best om dit te ontkennen. Hij of zij weet best hoe de vork in de steel zit en waar het schip dreigt te stranden. Van roken ga je dood. Van fijnstof krijg je het benauwd en van toekomstvrees raak je verlamd. Het 'Vriezen we dood, dan vriezen we dood' van de losers zal beboet worden in de dictatuur van dit toekomstige Utopia. Blijft er nog de derde in deze belangrijke categorie, te weten de imaginaire vijand

Het Voodoo-gevaar
Het snelste en meest afdoende middel om zich te vrijwaren van dit gevaar is om niets zomaar aan te nemen. Het onderzoek moet teruggebracht worden naar iedereen om te echt te begrijpen en te ervaren. Om te zeggen en te weten dat we leven in een hologram met al het andere, dat niet denkt. Om je je geen enkele ziekte aan te laten praten, geen enkele door slimme reclamemensen gefabriceerde kwaal. Dan ben je pas werkelijk vrij en volledig beschermd.
En anders kunnen we nog altijd de Google doen.
Klaar

VOEDSEL
Goed voedsel stilt de honger op een veilige manier (dus geen papier of plastic eten)

Papier zit in alles (want recyclebaar is nu de nieuwste norm) en plastic zit ook in bijna alles, maar vooral in vis en nagemaakte honing

De vissen eten uit onze vervuilde zeeën en wij eten die vissen, waardoor we rio mare onze leefwaardigheid verprutsen. Niet doen dus.
Het kost even wat tijd om de ware betekenis van de steeds moeilijker te lezen en begrijpen etiketten te achterhalen, maar dan heb je ook wat.
Je hebt de waarheid achter de leugen te pakken.
Goed voedsel zorgt ook voor weerstand. Weerstand zorgt voor ons.
Dat weet iedereen

En wanneer je nu nog niet overtuigd bent door dit volstrekt logische verhaal, dan moet je maar een zeven weken lang alleen maar big Mac's eten en Cola Zero drinken. Wedden dat je dan overtuigd bent?

Goed voedsel is heel vaak kleurloos, reukloos en smaakloos. Kleurloos als in géén gifgroen, géén bloedrood en géén oranjebitter. Reukloos als in géén lijkenlucht, géén rottingsgeur of muffins die ouder zijn dan de aller-allerlaatste versheiddatum. Smaakloos als in cementgegoten en gebitsonwaardig. Verder herken je goed voedsel vaak juist aan zijn tongstrelende geuren.
Beginnen we het nu allemaal een beetje te snappen? Op naar

VERANTWOORDELIJKHEID
Want verantwoordelijkheid is iets dat onontbeerlijk is voor het voorbestaan in deze gekker dan gekke wereld, waarin we het één na laatste loodje leggen van onze zesde extinctie. waar één en één twintig is, of negen of wat dan ook. Mits dat democratisch is beslist. Maar zo wordt er alleen over gedacht in de landen waar die democratie wordt gezien als het enige juiste middel om de orde te handhaven. Ik heb me laten vertellen, dat daar in andere delen van de wereld heel anders over wordt gedacht. Dat het daar ook al zo'n Janboel is, of soms zelfs nog erger.
Maar... tussen ons gezegd en gezwegen... bijna overal hier op aarde is het dweilen met de kraan open

Verantwoordelijkheid is net als een vergeten groente. Weg uit het geheugen heeft verantwoordelijkheid zijn aantrekkingskracht verloren. Maar dat houdt natuurlijk helemaal niet in, dat de geur en de smaak van verantwoordelijkheid zijn waarde heeft verloren. In tegendeel!

Alleen door de verantwoordelijkheid voor ons eigen voortbestaan op te pakken, zal dit gerealiseerd kunnen worden

Om voort te bestaan, zullen we allemaal moeten doen en moeten laten. Wát te doen en wát te laten, gaat natuurlijk per land, soms zelfs per landstreek, per stráát voor mijn part, verschillen. Kleine, veel kleinere besturen zijn dan ook een logische stap

Alles moet kleiner, niet groter.
Alleen kankercellen groeien en die moeten nou juist bestreden.
Om te bepalen hoe of wat, zullen er veel knappe koppen met voldoende snapvermogen gevonden moeten worden door aardbewoners met het hart op de juiste plaats

BESCHUTTING
Ieder kind en elke dakloze weet het. Wanneer het regent, moet je beschutting zoeken. En regenen doet het. Nu erger en onophoudelijker dan in het verleden. Zo lijkt het, want we zijn vroeger vergeten en we vergeten vroeger.
Beschutting vond je in je grot en vind je in je tent of in je portiek.
En alleen door nieuwsgierigheid juist niet af te leren, in tegenstelling tot de onwijze lessen die je krijgt van onwijze hoeders, leer je te verdwalen en te vinden

Wát te vinden?

De oplossingen voor schier onoplosbare problemen, zoals het vinden van de werkelijk afdoende bescherming tegen een onzichtbaar virus of de uitweg naar het licht

'Curiosity kills the cat' is een leugen.
Nieuwsgierigheid vindt beschutting en waarheden, die je kunt gebruiken en die in koeienletters in het marmer van de geschiedenis is gehouwen

En één van die waarheden is en mag je nooit meer vergeten: WIJ ZIJN ALLEMAAL ONBESCHREVEN BLADEN EN HEBBEN DE PLICHT OM EEN ALINEA TOE TE VOEGEN AAN DE GESCHIEDENIS VAN DE MENSHEID. Van ramp tot onbegrepen ramp scheppen we in de duiding daarvan duidelijkheid in dit verwarrende bestaan. Want dan vinden we ergens vandaan heus wel steeds een oplossing, die ons in staat stelt om de juiste beschutting te vinden

Dus ik zeg jullie: Blijf maar verdwalen; blijf maar domme vragen stellen en scheur die doos naar het Kerstcadeau maar kapot. Alleen zo kom je er achter dat de Kerstman niet bestaat en dat je eigen voor-, tussen- of nagevoel uiteindelijk toch de oplossing blijkt te zijn

BEVEILIGING
Die pas je dus toe om te komen tot de eerste van de drie V's.
Beveiliging is geen hek met VERBODEN TOEGANG er op. Het is een middel naar het doel VEILIGHEID. En dat doel is alleen via omwegen te bereiken. Onderweg naar morgen pik je her en der schatten op. Schatten als kennis en ervaring en nederigheid. Fouten bestaan eigenlijk niet. Fouten zijn alleen maar manieren, die het toch steeds weer niet hebben gebracht. Daar wordt je dan nederig van.
"Wie ben ik, dat ik dit mag beleven?"

BEGAANHEID
De laatste van het door mij aanbevolen lijstje tot zelf realisatie. En wellicht gelijk de belangrijkste. Geloof me maar. Zonder begaan zijn met de medepassagiers, kom je nergens. Het staat iedereen natuurlijk vrij om een stomme klootzak te zijn en te blijven. Vrijheid is een groot goed. Dus is iedereen vrij om zijn eigen fouten te maken, mits..

Mits geen van de andere V's en B's wordt aangetast tot soms zelfs het punt van vernietiging

Dus wanneer je morrelt aan de beveiliging van de anderen. Of als je zo'n schoft wilt zijn, die de beschutting van anderen aan flarden trekt. Ook als je iedere verantwoordelijkheid voor de medemens weglacht. Of je voedsel niet respecteert en het laat opgroeien met kunstmest in een gevaarlijke stal. Ook waneer je jouw veiligheid denkt te waarborgen met zielloze verboden en geboden, dan ben je het Paradijs echt niet waard en kan je beter het eerste de beste ravijn in springen

LEIDEN 6 augustus 2020
Loes Flendrie is een absurdistische futuroloog. In haar voorgaande twee artikelen over de gang van zaken in deze wereld heeft ze de lezers kennis laten maken met de Versnelling en de Vertraging, zoals die zich nu kenbaar maakt aan menige gevoelige ziel. In dit artikel draagt ze een mogelijke oplossing aan van gerezen en te verwachtenproblemen.